Anita Bros
Vandaag stellen we onze OSA-consulent Anita aan jullie voor. Anita werkt al bijna 13 jaar bij Total Care en heeft veel ontwikkelingen binnen Total Care en de slaapapneu zorg meegemaakt. Naast werk geniet Anita van het wandelen met haar hond, kickboksen samen met haar dochter en gaat ze samen met haar man regelmatig logeren bij hun kinderen die samen op zichzelf zijn gaan wonen. Ze stelt zichzelf graag voor aan jullie.
Hoe zag jouw loopbaan eruit voor Total Care?
‘Heel anders. Na de middelbare school heb ik de kappersopleiding afgerond en vervolgens aantal jaren werkzaam geweest als kapster. Toen ben ik vervolgens bij de Bijenkorf in Amsterdam gaan werken. In de twaalf jaar dat ik daar heb gewerkt heb, heb ik met veel plezier klanten geholpen met het vinden van een exclusieve tas of horloge. Het verkopen van exclusieve producten aan klanten die specifiek op zoek waren naar iets speciaals vond ik leuk. Die interesse heeft er voor gezorgd dat ik ben gaan werken als receptioniste bij een luxe automerk. Wederom kon ik weer een dienst bewijzen naar mensen die op zoek waren naar iets specifieks, iets speciaals. Uiteindelijk heb ik hier ook met veel plezier tien jaar gewerkt. Ik ben altijd erg loyaal naar mijn werkgevers. Als ik het ergens leuk heb dan zet ik me ook graag extra in. De vestiging waar ik destijds werkte ging failliet en toen ging ik weer op zoek naar een nieuwe baan. Een vriendin van mij kende Rob – de directeur van Total Care - goed en wist dat hij iemand zocht regio Noord-Holland. Zo is het balletje gaan rollen en hebben Rob en ik een kop koffie gedronken waarna we beide enthousiast geraakt waren. Dat is inmiddels bijna 13 jaar geleden en ik ben van plan om tot aan mijn pensioen onze cliënten te blijven helpen bij Total Care.’
Is de organisatie in dertien jaar tijd veel veranderd?
‘Ja absoluut, dertien jaar geleden bestond Total Care nog niet heel erg lang en was het klantenbestand ook nog niet zo groot als nu. Als verantwoordelijke van regio Noord-Holland zat ik veel op de weg om patiënten aan huis te bezoeken. Nu ontmoet ik onze cliënten voornamelijk in verschillende ziekenhuizen. Ook hadden we dertien jaar geleden een kleiner kantoor in Tilburg waar we elke maandag met tien medewerkers aan één grote tafel zaten om onze administratie te verwerken en te lunchen. Dat kunnen we ons nu natuurlijk niet meer voorstellen met alle medewerkers.
Verder is sinds een aantal jaar alles digitaal bij Total Care geworden. Dat was een grote verandering voor de hele organisatie en voor onze dagelijkse manier van werken als OSA-consulent. Als OSA-consulent kregen we laptops, zodat we direct het dossier kunnen bijwerken en afspraken door kunnen plannen. Daarnaast maakt onze doelgroep ook meer gebruik van de andere contactmogelijkheden zoals mailen, chatten via de website of communiceren via sociale media. Daardoor kunnen we ons als OSA-consulent nog meer richten op andere cliënten die we noodzakelijk fysiek moeten ondersteunen of begeleiden.'
Heeft de respitoire zorg veel verandering doorgemaakt?
'Ja, de therapieën zijn voornamelijk verbeterd. Dertien jaar geleden waren er bijvoorbeeld maar twee modellen PAP-apparaten op de markt. Inmiddels zijn er meer en nieuwere apparaten op de markt gekomen, waarbij ook gefocust wordt op gebruiksvriendelijkheid en design. De SlaapPositieTrainer is een verbeterde versie van wat vroeger een grote tennisbal op je rug was. Dit kleine apparaatje geeft trillingen zodra je op je rug ligt en digitaal inzicht voor de specialisten. Dat scheelt natuurlijk een hoop.’
Wat zorgt ervoor dat je jouw werk nog steeds leuk vindt?
‘Dat zijn dan toch onze cliënten. Ik houd van het contact met mensen en iemand kunnen helpen. Ik vind het fijn dat ik er voor kan zorgen dat iemand toch net wat beter slaapt, dat iemand kan afvallen of lekkerder in zijn vel zit door onze hulp. Daarnaast voelt mijn werkdag altijd anders, als ik twintig cliënten zie op één dag, dan zijn dit toch allemaal verschillende casussen.
Daarnaast begrijp ik heel goed dat het een grote impact heeft op iemand als hij of zij moet gaan starten met PAP-therapie. Ik doe mijn best om er dan toch een positieve twist aan te geven en meer coachgericht te werk gaan. Ik probeer altijd luchtig het PAP-apparaat te omschrijven als een omgekeerde stofzuiger die jouw leven beter gaat maken. Daarnaast kan het positief effect van PAP-therapie even duren, maar het gaat echt zijn vruchten afwerpen.
Is er een situatie met een cliënt die jou het meest bij is gebleven?
‘Er is een dame die al jaren cliënt bij ons is. Als ik weet dat ik een afspraak met haar heb, dan zorg ik dat ik altijd wat extra tijd inplan. Ze gaat dan altijd heel lief taart halen met haar rollator. De laatste keer kreeg ik eerst taart, vervolgens een zak drop en ze wist dat ik carpaccio lekker vond dus ze had zelfs carpaccio gehaald. Dat is natuurlijk helemaal niet nodig, maar ze zorgt altijd voor iedereen. Er is niemand die echt voor haar zorgt, dus daarom neem ik daar altijd wat extra tijd voor. Ik weet bijvoorbeeld dat ze enorm van Orchideeën houdt dus ik had laatst een Orchidee voor haar meegenomen. Dat is voor mij een kleine moeite, maar voor haar heeft het veel meer lading. Dat maakt mijn werk wel heel dankbaar. Ik kijk er naar uit dat de coronamaatregelen het weer toelaten om cliënten aan huis te bezoeken.'
En kun je ons eens meenemen in een achterwacht dienst (spoedlijn)?
‘Dat is altijd heel verschillend. Als je achterwacht hebt, betekend dit dat je 24/7 stand-by staat voor de spoedlijn. Dit kan zijn voor PAP-therapie, maar er wordt voornamelijk gebeld voor zuurstof- of verneveltherapie. Een aantal jaar geleden belde er een mevrouw waar ik die week toevallig langs was geweest voor controle. Ze kreeg haar PAP-apparaat niet meer aan. Ik heb toen telefonisch alles gecheckt met mevrouw, maar ze gaf aan dat de aan/uit knop echt aan stond. Ik ben vervolgens de auto ingestapt naar Den Helder. Dat was anderhalf uur rijden, onderweg belde er een mevrouw uit Zeeland dat haar vernevelapparaat niet meer werkte dus gaf ik aan dat ik daarna naar haar toe zou komen. Eenmaal in Den Helder aangekomen bleek dat mevrouw haar apparaat toch per ongeluk met de knop uit had staan. Dus enerzijds was het fijn dat ik mevrouw meteen kon helpen, maar anderzijds was ik al bang dat het alleen om de aan/uit knop ging. Toen ik deze mevrouw had geholpen vertrok ik naar Zeeland voor het vernevelapparaat. Het was een heel eind vanaf Den Helder en heel slecht weer, dus ik reed er 3,5 uur op. Dat was wel me een dagje wel. Toen ik arriveerde stond er wel heel lief koffie en iets lekkers klaar omdat ze wisten dat ik zo lang moest rijden. En nu konden beide cliënten gewoon gerust hun therapie voortzetten dat weekend, dus daar doe ik het dan natuurlijk voor.’
Is er iets dat je graag mee zou willen geven aan diegene die jouw interview lezen?
‘Zorg dat je geniet en ga je dromen achterna. Mijn vader is 80 jaar en wil graag nog een keer naar Zuid-Afrika als zijn laatste grote reis, dus dat staat zeker samen op de planning. Maar genieten kan ook in kleine dingen zitten. Mijn man en ik gaan regelmatig na een lange werkdag nog even met onze hond naar het strand. We vinden het heerlijk om de dag relaxt op het strand met een picknick en een rosétje af te sluiten. Dit zijn ook fijne genietmomenten, creëer deze genoeg voor jezelf.’