Henk Schampers
Onze collega Henk is sinds 2012 werkzaam bij Total Care. Hij begon als inkoopmedewerker en logistiek manager, na een jaar kwam hier de functie zuurstofconsulent bij. Henk is getrouwd, heeft 2 kinderen en wordt door zijn collega’s omschreven als: sociaal, humorvol en een echte teamplayer. Daarnaast mist hij als grote PSV-fan geen één wedstrijd en moet hij zichzelf regelmatig verdedigen tegenover de Willem II fans op kantoor.
Wat is jouw functie en wat maakt jouw functie leuk?
‘Ik heb een gecombineerde functie. Ik ben verantwoordelijk voor de inkoop, regel de logistiek binnen Total Care en ben zuurstofconsulent. Ik vind de afwisseling in mijn werkzaamheden heel leuk. Zorgen dat alles op rolletjes loopt en de patiënten bezoeken. De patiënten zijn vaak heel dankbaar en zachtaardig, dat maakt mijn werk leuk. Daarnaast vind ik het leuk dat we bij Total Care alles samen doen als een team, het is niet dat er echt een hiërarchie heerst en het is een jong team, dat houdt mij ook jong.’
Hoelang ben je al werkzaam bij Total Care?
‘Ik ben sinds 2012 in dienst bij Total Care. Daarvoor heb ik 15 jaar samen met mijn broer een hotel gehad en in het vastgoed gezeten. Eigenlijk ben ik tot mijn 48ste zelfstandig geweest. Toen ik op zoek was naar iets nieuws, raakte ik met mijn motorkameraad Rob (directeur van Total Care) in gesprek over Total Care en zo is het balletje gaan rollen. Als je 15 jaar geleden tegen mij had gezegd dat ik met zuurstof zou gaan werken, had ik dat niet geloofd. Nu kan ik me niet anders indenken.’
"De patiënten zijn vaak heel dankbaar en zachtaardig, dat maakt mijn werk leuk."
Hoe ziet jouw werkdag eruit?
’s Morgens begin ik met een overleg met mijn collega’s van het magazijn. We bespreken wat er moet gebeuren en welke voorraad aangevuld moet worden. Daarna begin ik met de administratie en inkoop. Er is altijd wel iets wat bestelt moet worden, we hebben alleen al 150 verschillende apneumaskers van verschillende leveranciers. Meestal ben ik rond half 3 klaar met bestellen en dan houd ik de middag vrij om patiënten te bezoeken. Dit gaat dan om nieuwe patiënten of patiënten die bijvoorbeeld een storing aan het apparaat hebben.’
Wat staat je het meeste bij van een patiënt?
‘Er zijn veel uiteenlopende patiënten. Oudere mensen, mensen van mijn eigen leeftijd, maar ook erg jonge kinderen. Regelmatig zijn de patiënten terminaal als ze zuurstof voor thuis krijgen, dat maakt indruk. Bij kinderen is het vaak door epilepsie dat ze zuurstof voor thuis krijgen. Ik heb veel patiënten van erg jonge leeftijd voor epilepsie en die leer je door de jaren heen goed kennen. Vaak als ze de naam zeggen dan weet ik wel over wie het gaat en wat de situatie is. Zuurstof bij kinderen wordt dan gebruikt tijdens een epileptische aanval waarbij het kind in een comateuze toestand raakt om zuurstof naar de hersenen te krijgen, zodat het kind geen hersenbeschadiging oploopt. De angst van de ouders maakt indruk, omdat ik zelf ook een vader ben van twee kinderen. Dus wanneer patiënten bellen moet alles wijken zodat ik meteen klaar kan staan.’
Wat is volgens jou de meest positieve verandering van de afgelopen jaren binnen de respiratoire zorg?
‘De apparatuur van CPAP was altijd heel groot en log, je had bijna een halve stofzuiger op je nachtkastje staan. Nu is de apparatuur veel kleiner, kun je het op afstand uitlezen en patienten kunnen zelf de slaapresultaten inzien met een mobiele applicatie. Dat is wel echt een vooruitgang. De zuurstof apparatuur wordt ook steeds lichter. Vroeger moest de patiënt het zuurstof verplaatsen met een trolley. Nu zijn het kleine compacte en mobiele concentratoren waardoor patiënten zich buitenshuis beter kunnen verplaatsen mét zuurstof. Ik vind dat de accutijd nog wel echt verbetert kan worden.’
Wat is jouw levensmotto?
‘Leef en laat leven, ik houd niet van afgunst en misgunnen. Hoe beter het met mijn vrienden gaat, hoe beter het met mij gaat. Ik gun anderen ook gewoon alles.’